Ijsjes, vlooien, koningsdag en macaroni!

7 mei 2015 - Mişca, Roemenië

Jaa, weer een nieuwe blog.

Ik dacht dat het wel weer eens tijd werd.

 

Ik zit heerlijk in het morgenzonnetje aan de picknicktafel met een kopje thee.

De laatste paar dagen was het heel erg lekker weer.

Gisteren was het zelfs 31 graden.

Nu was dat goed te doen, maar wel benauwd warm.

We hebben al heel wat wandelingen naar de winkel voor een ijsje erop zitten.

Het scheelt dat de ijsjes erg goedkoop zijn.

Gisteren ben ik met de hele groep een ijsje wezen halen.

Daarna hebben we in het park lekker zitten genieten.

 

Met de taal gaat het steeds beter. Het blijft nog wel erg moeilijk hoor.

Maar ik kan steeds meer dingen verstaan. Praten is nog wel wat lastig. Vaak is het een mix van Engels en Hongaars.

De kinderen krijgen ook eindelijk steeds meer interesse in het Engels.

Ze kunnen nu in ieder geval van 1 tot 10 tellen en daar zijn ze al heel trots op.

Het grappige is, dat ze me elke keer nazeggen.

Als we gaan roep ik elke keer; come on…

Vanaf afgelopen week roept iedereen tegen elkaar; come on…!

 

Het avondritueel blijft gezellig. De jongste vier gaan tegelijk naar bed. En daar mag ik dus voor zorgen. Nu zorgen 3 drie kinderen wel voor zichzelf. Andrei heeft gewoon echt begeleiding nodig. Anders doet hij helemaal niks. Ik moet hem stap voor stap vertellen wat hij moet doen. Maar ondertussen moet ik ook de andere drie in de gaten houden. Want het blijven boefjes. Maar het leuke is, dat ik ondertussen met Andrei een soort van eigen (gebaren)taaltje heb ontwikkeld. Het is helemaal vanzelf gegaan, maar we begrijpen elkaar steeds beter. Hij wil altijd nog even kletsen over zijn dag. Daarbij mag ik hem over zijn arm kietelen. Het is net een poesje dat aan het spinnen is. Daarnaast mag ik nog een aantal liedjes voor hem zingen en dan pas wil hij gaan slapen. De andere 3 mag ik ook mijn serenade brengen.

En als dat klaar is, roept mijn bedje ook. Want de volgende dag gaat weer lekker vroeg mijn wekker.

 

Af en toe is het wel een tijd voor een gek momentje. Zo hadden de oudste jongens een hele stereo buiten gebouwd. Op die muziek gingen ze een potje voetballen. Uiteindelijk eindigde ze met de bal bij de buren en iedereen stond te dansen en te springen op de muziek.

 

Vorige week kreeg ik ineens allemaal rode bultjes en begonnen heel erg te jeuken. We denken dat het van de vlooien (weet ik bijna wel zeker!) komt. Dus heb ik mijn kamertje helemaal ondersteboven gekeerd en schoongemaakt. Mijn matras heb ik naar buiten gegooid en wel een kwartier staan uitkloppen voordat ik het vertrouwde. De jeuk was echt verschrikkelijk. Bij de dokter kreeg ik een zalfje maar die hielp voor geen ene meter. Ik heb mijzelf blauw gekrapt. Wat natuurlijk niet goed is, maar ik kon niet anders. 

Nu zijn de bultjes gelukkig bijna allemaal verdwenen samen met de jeuk. En ik hoop die beestjes nooit meer te voelen. 

Vies idee. 

 

Met koningsdag heb ik wat rood, wit, blauw en oranje ballonnen opgehangen (die aan het einde van de dag allemaal lek geprikt waren). Ook had ik ze in die kleuren kleren aan laten trekken. Na de lunch mocht ik een uurtje wat oud-Hollandse spelletjes spelen zoals zaklopen en koekhappen. We hebben de grootste lol gehad. 

 

Vorige week ben ik met Csilla weer bij de ouders op bezoek geweest om bij iedereen een zak kleren te geven en een doos speelgoed. Daar hebben we ook over het gedrag van de kinderen gepraat. Het was best triest om te zien dat de mensen vaak erg weinig geld hebben om hun eigen kinderen te onderhouden. 

Bij 1 van de ouders is het vijfde kindje op komst. Beide ouders hebben geen werk en slapen met z'n allen in 1 bed. Ook hun huis is een soort van garage zo koud en kil. Dus de kinderen hebben een erg zwakke gezondheid en zijn vaak ziek. 

 

Donderdag ben ik met een van de oudste jongens mee geweest naar de tandarts. Daar is er een wachtkamer, maar dat stinkt zo dat iedereen vaak buiten op het bankje wacht. Het was wel grappig. Want normaal doet hij heel stoer en heeft een grote mond. Maar we waren buiten (een uur!) aan het wachten op het bankje en om de 5 minuten was het; Mirjam, kom we gaan. We moeten veel te lang wachten. Uiteindelijk mochten we naar binnen. Het was best een rommeltje en het apparatuur was wat aan de oude kant! Dus ik ben erg blij met onze witte, steriele tandartsruimte :)!

 

Voor een beetje het idee van wat ik hier eet; 

Vooraf eten we altijd soep. Ik ben er niet zo weg van, maar dat is een gewoonte. Vaak smaakt het wat waterig met een smaakje. 
De ene keer zitten er bruine/witte bonen in en de andere keer weer vlees.

We eten veel macaroni, wat ondertussen mijn neus uitkomt. Maar dat krijgen ze allemaal vanuit Duitsland. Dus lekker goedkoop. 

Bijna elke maandag eten we macaroni met aardappels. (Wat ondertussen wel een beetje mijn neus uitkomt)

Spaghetti bolognese (wat opzich wel lekker is)

Macaroni met cacao (ook wel lekker, maar ook dat eten we teveel)

Chocoladebroodjes

Macaroni met vlees

En nog wat onduidelijke gerechten waarvan ik liever niet weet wat er in zit.

In het weekend mag ik mooi zelf weten wat ik eet! Ook al is er niet veel keus.

Ik krijg nu wel weer trek in een lekkere Hollandse pot!

En dat zal niet heel lang meer duren, want het aftellen is al een klein beetje begonnen!

 

Tot de volgende keer!

7 Reacties

  1. Mark:
    7 mei 2015
    Je maakt wat mee daar jij. Die chocoladebroodjes klinken dan wel weer erg goed. Hou het nog even vol daar (maar zo te lezen zit dat wel goed). Geniet nog lekker van het weer want hier is het weer van omgedraaid van mooi naar veel regen.

    Tot snel topper (prrr).
  2. B. v.d. Leede:
    7 mei 2015
    leuk om al die dingen van je te lezen. Je bent al aan het aftellen, wanneer kom je dan terug. Hart. gr. van ons oom Hans en Tante Bep
  3. Hester:
    7 mei 2015
    Mooi om te lezen, dat het ondanks het arm en soms triest is, de kinderen ook genieten en plezier hebben!! Succes weer en geniet ervan, die vlooien zul je straks niet missen, maar die kids waarschijnlijk wel! Lfs
  4. Jenske, Jelmer, Imke en Rianne:
    8 mei 2015
    Hoi Mirjam,
    Zojuist weer gezellig samen je blog gelezen.
    Hier komt Imke: `lieve Mirjam, ik mis jou, mis jij ons ook? Jij bent lief, maar ik mis je echt heel erg! Ik hoop dat ik je maar snel weer zie. Want jij kan heel goed vlechten, dus daarom wil ik dat je snel weer terugkomt om te vlechten. Als je terugkomt maak ik een vlecht voor jou. We gaan nu het Wilhelmus voor je zingen. groetjes, Imke, Jilke, mama, papa, Jelmer en Jenske`
    Hier komt Jelmer: `Hoi Mirjam, we hebben ook nog .......opgestuurd naar je. Omdat je zo ver weg bent. Is het leuk daar en ben je al gewend?
    Hier komt Jenske:`lieve Mirjam, zijn er bepaalde kinderen waar je altijd op past, of wisselt dat? Ben je al in de natuur daar geweest? Heb je mooie dingen gezien? We kijken uit naar je terugkomst. En dan zien we wel of je bruin bent geworden! Als je weer thuis bent en je lust iets niet, moet je maar terugdenken aan het eten in Roemenië. Dan lust je in NL alles ;)
    Groetjes!
  5. Marinka:
    9 mei 2015
    Leuk weer om te lezen Mirjam! Nog een goede laatste tijd daar :) We zullen je wel missen volgende week ;) See you!
    Liefs!
  6. Annie Hoogendoorn:
    11 mei 2015
    Ha, die Mirjam, leuk om je verhaal weer te lezen. Ik krijg gelijk jeuk, als ik aan die vlooien denk, maar in het Anker(nr.9) hebben we er gelukkig geen last van.Wat zullen de kids je missen straks. Je doet je werk met veel plezier zo te merken. Heel begrijpelijk, dat je weer naar Hollands eten verlangt. Moeder Aag heeft straks vast een lekker prakkie voor je. We wensen je een hele goede reis en een behouden thuiskomst. Tot ziens op het Anker!!Fam. Hoogendoorn
  7. Jacqueline Mak:
    18 mei 2015
    Ha globe trotter!

    Wat is dit weer een totaal andere reis dan de vorige!
    Het enige wat hetzelfde is (wat ik tenminste in je verhalen kan ontdekken) is dat je met kinderen werkt. En dit blijkbaar ook met heel veel plezier doet. Leuk om te lezen!
    Wanneer hoop je weer in Veenendaal te zijn?

    Nog een goede, laatste tijd en dan...Tot ziens ! Jacqueline en familie