Zon, mummie en een ziekenboeg...

Onder het genot van een flesje water en een dosis buitenlucht schrijf ik weer een nieuwe blog.

Deze afgelopen twee weken zijn weer omgevlogen.

Om de week blijft er een van de slaapmoeders, die noemen we mamma. Een van de mama’s leren we Engels. Als we dingen samen doen benoemt zij de hongaarse naam en ik de Engelse. Niet dat ik alles gelijk kan onthouden. Gelukkig is daar Bence nog die alles kan vertalen.

Ik ben ook naar Marghita geweest. Er staan daar hele mooie kerkgebouwen. Het stadje zelf wat moderner dan Misca. Maar alsnog is het een klein rommeltje.

Ik moest erheen omdat ik ’s ochtends met Radu kappertje aan het spelen was. Maar hij wilde op een gegeven moment stoeien, dus springt hij boven op mij. En krak zij de bril. Mijn pootje viel eraf. Helaas is hij hier niet repareerbaar. Dus ik ben erg blij dat ik allebei mijn brillen had meegenomen. Nu maar extra zuinig erop zijn.

Afgelopen week hadden we een gekke avond. Een van de oudere jongens had zich helemaal gewikkeld in verband. Hij had alle lampen uitgedaan en een zaklamp meegenomen. Als eerst ging hij naar het andere gebouw. Daar zat iedereen op de trap voor de wifi. Ze schrokken zich daar helemaal wild. Daarna vond iedereen het natuurlijk helemaal geweldig en gingen ze met z’n allen naar de keuken om ons aan het schrikken te maken. Ik stond in de badkamer mijn tanden te poetsen. Ineens ging het licht uit en sprong Alex tevoorschijn. Ik schrok me rot. Iedereen lag helemaal in de deuk. De tocht ging verder naar de keuken. Ook daar schrokken ze zich helemaal lam. Nu waren de laatste aan de beurt. En dat waren de twee jongste jongens. Hij sloop zachtjes de kamer in met de zaklamp onder zijn hoofd. Gek gezicht was dat. En hij geeft me toch een brul. De twee jongens schrokken zich helemaal naar. Je raad het al, het werd een late avond. De twee jongens wilden niet meer slapen en waren alleen maar aan het huilen en de rest zat te vol met energie.

De afgelopen twee weken was het ook erg lekker weer.

Vorig weekend heb ik met korte mouwen buiten gezeten. Dat was echt genieten. De lucht was helder blauw en de zon was warm. Vandaag is het zonnetje wat minder aanwezig. Maar dat betekend niet dat ik binnen blijf zitten. Met een vest zit ik lekker buiten in het zonnetje.

Met drie kinderen ben ik wezen wandelen. Nou, wandelen kan je het niet echt noemen. Het was eerder in bomen klimmen. Maar ze hebben ervan genoten.
Het was erg moeilijk om ze weer naar huis te krijgen.

Maar ik heb het perfecte middel gevonden. Je roept; chocola, en ze komen!

Afgelopen week was het weer een kleine ziekenboeg hier. Woensdag zat ik met drie zieke kinderen. Normaal heb ik ’s morgens vrije tijd. Maar nu kwamen ze constant aankloppen om dingen te vragen. Ze vonden mijn foto’s in mijn kamer erg interessant en in mijn raam stonden een aantal make-up/parfum producten. Dat wilde ze ook wel. Dus heb ik er maar een kleine beautyochtend van gemaakt. Daarna heb ik ze mijn kamertje uitgestuurd voor een kleine tijd voor mijzelf. De dag erna zat ik met twee zieke kinderen met energie voor 10.

Dus ik was vrijdag erg blij toen ze weer even een weekend naar huis gingen :)!

Ik ga nog even genieten van de zon, voordat die weer weg is. 

Tot de volgende keer.